jólin

voru bara alveg eins og ég átti von á c.a. 4 og hálfur tími. stóð af mér allar ranghugmyndir um að maturinn myndi klikka. þetta gekk allt eins og í sögu. drógum hálft fyrir gluggana og myrkrið sá um að gera þetta bara nice. krakkarnir voru eins og englar eitthvað sem við hjónin getum verið þakklát fyrir. stemman yfir pakka opnun var góð og sigurvegari kvöldsins var ótvírætt jón hákon litli 5 ára sem fékk lítinn gítar og nögl. hann var auðvitað ekkert sigurvegari, ég tek nú bara svona til orðs. hann er mikið fyrir að syngja og spila og kæmi ekki á óvart ef hann leggur stund á tónlist í framtíðinni. ég held að líf mitt sé að nálgast þá mynd sem ég dró upp í huganum fyrir mörgun árum, en á þeirri stundu þótti mér hún fjarlægur draumur sem aldrei gæti ræst. hún klárast sjálfsagt aldrei en ég held bara áfram að mála...