dagurinn í dag

var ekki neitt sérstaklega góður. ég komst ekki fram úr og svaf allan daginn. það var enginn heima til að vorkenna mér. ég veit ekki hvað veldur þessari svakalegu þreytu en grunar að það sé álag. vandamálið er að ég á ekki auðvelt með að skynja álagið. finnst ég ekki vera að gera nokkurn skapaðan hlut. óttalegt dútl. en mér ber að skilja að áfallið sem ég varð fyrir er raunverulegt. hætta að gera lítið úr því. svaðilfarir mínar í veraldlega heiminum rifu verulega í og skildu eftir sig ótal vandamál sem ég er að reyna að leysa úr. en þetta á eftir að taka tíma og ég verð að sýna þolinmæði.

lifið heil, lengi!