þriðjudagur 18.05.2010

gjörsamlega tómur. labbaði á grensás í morgun og fór beint í slökun. það er ótrúlega hressandi að labba. það er ótrúlega erfitt að labba . (sem þýðir ekki að það sé erfitt heldur að mér finnist það erfitt). nú og að mér finnist það erfitt er ótrúlegt því að mér finnst að mér ætti að þykja það mjög auðvelt. ég var hinsvegar svo þreyttur að þegar ég kom heim klukkan 13:30 þá sofnaði ég strax og svaf til 16:30 . nú er klukkan orðin 23:15 og ég er orðinn grútsyfjaður. þetta er nú meira bullið. getur ekki einhver vinsamlega tekið þetta heilablóðfall fyrir mig og troðið því....? ég er búinn að prufa það sjálfur án árangurs. það er ung stúlka upp á grensás sem var að losna við gönguspelkur á föstudaginn og gengur með staf núna. hún geislar eins og demantur yfir þessum breytingum og það er ótrúlegt að fylgjast með henni. ég fylgdist með henni í morgun á göngubrettinu og það var gaman að hlusta á hana þegar hún bað sjúkraþjálfarann að "auka" hraðann . hún er freka mikill töffari í mínum huga.

lifið heil, lengi!